Maand: september 2019

Deze zaterdagochtend weer lekker kunnen rijden bij Stichting Pocketbike in Roosendaal. Ik was de avond ervoor op tijd mijn bed ingedoken en dus goed uitgeslapen, erg belangrijk merk ik tegenwoordig. Ik had er echt zin in en nadat de groepen waren ingedeeld konden we gaan rijden. Eigenlijk waren het allemaal gevorderde rijders in de snelle groep en waren er nog iets snellere wedstrijdrijders bij, kortom een goede mix om van te leren.

Ik heb zelfs nog een aantal rondes op kop gereden bij een “treintje” van 4 en dat was erg leuk om te ervaren. Omdat de snelheid best wel hoog lag was dit inspannend en vroeg volledige concentratie. Na deze ochtend was ik erg tevreden over alle sessies die ik heb gereden en ging dus moe maar voldaan weer naar huis.

Ook is me verteld dat het nu echt tijd geworden is om te gaan verzitten want ik rijd blijkbaar op de limiet van mijn banden. Ik ga te plat door de bochten waardoor ik te ver op de zijkant kom en dat binnenkort moet gaan bekopen met een fikse schuiver als ik niet ga verzitten. Dat is dus vanaf nu mijn aandachtspunt en zal daar dus op gaan oefenen. Ik kijk al uit naar de volgende keer in ieder geval. Hier nog wat beelden van vanochtend.

Vandaag weer een training bij de Stichting Pocketbike Promotion in Roosendaal. Na mijn crash van 2 weken geleden had ik nog niet het volste vertrouwen dus kon ik rustig opbouwen in de 2e groep, we laten de snelle jongens maar even voor wat het is. Helaas wilde het weer niet lukken in de eerste paar minuten maar gelukkig had Piet Bouwman van de Stichting Pocketbike Promotion in de gaten dat er iets niets moest kloppen aan mijn bike. Het euvel had hij snel gevonden, door de crash van 2 weken geleden bleek mijn stuurdemper ook een klap gehad te hebben gehad waardoor ik de ene kant heel ver kon sturen en de andere kant bijna niet. Nu stuur je niet heel veel bij het minibike racen maar dit veroorzaakte wel mijn probleem, slordig foutje van de monteur (sorry papa 😉 ).
Nadat dit werd opgelost (dank aan Maarten Hendrieckx en Robin v Koolwijk) werd alles anders en reed ik weer als voorheen hoewel ik het wel iets rustiger aan heb gedaan. Al mijn frustratie was verdwenen en ik heb de andere sessies heerlijk kunnen rijden. Hier nog een filmpje en wat (slechte) foto’s van deze memorabele ochtend. Op naar de volgende 🙂