Tag: MCB Parts

Het jaarlijkse ‘Oktoberfest’ weekend werd weer georganiseerd in Spa-Francorchamps dus weer een weekend om te rijden. Ik had er enorm veel zin in en ook het weer zag er voor zondag prima uit.
Ook nu was het weer volle bak met heel veel coureurs die allemaal nog een mooie dag wilde meepakken.
Mijn eerste sessie even rustig aan om de baan te verkennen want de dag ervoor had het veel geregend.

Klaar voor een mooie dag!

In mijn groep zat het ook weer vol met 450cc machines dus dat viel weer niet mee om bij te blijven. In mijn bochtenwerk kon ik steeds wat goed maken maar op de rechte stukken had ik het nakijken. Het is niet anders maar ik heb toch een aantal keer flinke strijd kunnen leveren met mijn SMX 250Fi. Dit was in principe ook mijn laatste weekend op de TM wat het nog waardevoller maakte. Ik heb ontzettend veel plezier gehad op deze machine de afgelopen 2 jaar maar ben nu toe aan iets anders. Ik blijf zeker Supermoto rijden maar stap over naar een 450cc machine. Wat het gaat worden zien we nog wel, eerst moet deze TM verkocht worden.

In de remmen voor de nieuwe chicane.

Mijn laatste sessie was weer de snelste van de dag. Mijn motor drifte al dansend door de bochten en daar kan ik echt van genieten. Alles heb ik uit deze sessie gehaald, wetende dat het de laatste op de TM zou zijn. Zo blij dat we deze machine hebben gekocht en dankbaar voor wat ik ermee heb geleerd. Het afscheid zal toch een beetje pijn doen maar ik ben klaar voor de volgende stap.
Nu nog een filmpje van deze leuke dag, groetjes Joey 🙂

Afgelopen zaterdag weer in Spa Francorchamps geweest voor de summer fun track van 2Race. Dat was weer vroeg uit de veren maar het beloofde een prachtige dag te worden. Het was erg druk omdat er op zondag een wedstrijd was voor de minibikes. Die waren dus ook op zaterdag gekomen om nog wat te trainen. Ik had er zin in en ging eigenlijk vanaf mijn eerste sessie al lekker rond. De motor geeft mij continue vertrouwen en lijkt op een rails te liggen, zo strak ligt hij in de bochten.

In de loop van de sessies ging het alleen maar beter en reed ik echt op de limiet van de motor. Alleen op het rechte stuk red ik het niet tegen de 450 machines. Omdat ik veel later in mijn remmen ga kom ik wel vaak weer terug in het achterwiel. Dat lukt niet altijd maar nog harder remmen gaat niet meer, mijn achterwiel komt al los. Inmiddels ligt de TM mij net zo goed als destijds mijn Dream Pitbike 😀

De laatste sessie was echt mijn beste en kon ik alles uit de TM halen wat er in zit. Op de terugweg kwamen we al pratend tot de conclusie dat het tijd gaat worden voor de volgende stap. Dat zal betekenen dat de TM SMX 250 Fi binnenkort in de verkoop gaat. Wel jammer want het is een heerlijke machine maar die 450 mag wel komen wat mij betreft!
De 3e sessie heb ik onboard opnames gemaakt dus geniet van mijn uitzicht 🙂

Groetjes, Joey

Het is de laatste tijd nogal stil geweest van mijn kant omdat er verschillende zaken hebben gespeeld en we goed hebben nagedacht over de toekomst.
Na mijn crash in Enter rees de vraag of het dit allemaal nog wel waard was. De tijd die in alles word gestopt en de tijd die ik nodig heb voor andere zaken naast het Supermoto rijden, beginnen elkaar in de weg te zitten.

Na hersteld te zijn van die crash bleek ik ook nog onder het mes te moeten bij de kaakchirurg. Deze ingreep is inmiddels ook achter de rug maar ik mocht niet sporten tot de hechtingen waren verdwenen. Tegen de tijd dat dit in orde was had ik vakantie maar liet het weer het ook afweten.

Waar ik inmiddels steeds meer tijd aan besteed is mijn (sport)fotografie JB Photos. Inmiddels zijn de eerste serieuze shoots achter de rug en komen er nog meer aan. Over 3 weken start ook mijn stageperiode, i.v.m. opleiding Marketing & Communication Specialist, bij Champion Helmets waar ik dan ook fulltime mee bezig ga zijn.

Dit alles meegenomen heeft ons doen besluiten om geen Supermoto competitie meer te gaan rijden en meer te gaan richten op de genoemde zaken. Ga ik dan helemaal stoppen? Nee zeker niet, ik blijf gewoon Supermoto rijden en zal ook gaan overstappen naar een andere klasse na dit seizoen.

Hoe of wat kom ik later nog op terug want een aantal zaken moeten nog worden besproken. Wat daar vervolgens nog verder uit voortkomt is te onzeker om daar nu al iets over te zeggen. Zo gauw er meer nieuws is laat ik dit natuurlijk weten via de bekende kanalen.
Groetjes, Joey 🙂

Vandaag stond een eerste offroad training op de agenda bij MC de Sproeier in Wemeldinge. Ik had al eens eerder op een crosser gereden maar dat is alweer jaren terug. Het was in ieder geval mooi weer en gelukkig niet al te druk.

Na even gekeken te hebben bij de snelle rijders besloten om in de langzame groep te gaan rijden. Veelal de jongeren en kleintjes maar die hebben al heel wat ervaring op hun crossmotoren. De eerste sessie was echt heel erg wennen, zwaar in de onderarmen en continue op zoek naar grip. Ik reed dan ook gewoon op mijn Supermoto banden zoals in de wedstrijden ook word gereden. Na de eerste sessie van 20 minuten kwam ik bekaf de paddock weer in.

Rustig aan op zoek naar grip

De tweede sessie ging ik al iets beter van start, snelheid al iets verhoogd en iets vertrouwder. Uiteindelijk kwamen daar de eerste kleine sprongetjes al dus niet te gek doen. Op een gegeven moment schoof ik een kombocht onderuit en kreeg met moeite mijn motor overeind. Ik stond dan ook precies verkeerd daar, gelukkig kwam mijn vader te hulp, starten en weer door. De lokale jeugd snapte mijn “gladde banden” ook niet helemaal 😉

En de wielen beginnen los te komen 🙂

De derde en laatste sessie van de dag werd behoorlijk zwaar. Als je jaren asfalt gewend bent en dan het zand in moet merk je dit wel. Mijn onderarmen voelde bijna hetzelfde aan als in de sportschool. De sessie verliep goed, een klein valpartijtje in een bocht maar voor de rest lekker gereden. De snelheid is er nog niet maar dat komt wel. Het plan is om 8/9 juni de BeNeCup wedstrijd in Enter mee te rijden, mits het droog weer is. Ik zal in ieder geval proberen nog een keer een offroad training te doen want die kan ik echt gebruiken.

MC de Sproeier bedankt voor de gastvrijheid en tot de volgende keer!

Groetjes, Joey 😉

Vandaag was het eindelijk weer zover om mijn eerste echte training te rijden. Ik had al wat gereden op het terrein van de rijschool TLon in Roosendaal maar nu was het weer voor het circuit.
Dit was ook nodig want ik moest nog steeds mijn blok goed inrijden en daar had ik nu de gelegenheid voor. Dus weer vroeg uit de veren om richting Spa te vertrekken. Bij aankomst was het behoorlijk druk dus hadden we een plekje wat verder weg van het circuit.
De eerste twee sessies moest ik rustig aan en doen en dat viel niet mee maar ik heb keurig ingehouden.

Ok misschien iets te rustig met 1 handje 😉

Mijn derde sessie mocht ik los, wat heb ik genoten van deze sessie. De nieuwe banden moesten zich nog een beetje zetten want met enige regelmaat zette de achterkant en de voorkant een stapje opzij. Het blok loopt fantastisch dus daar ben ik wel erg blij mee. Helaas eindigde deze sessie met een rode vlag omdat er iemand vrij hard vanaf was gegaan en strompelend het circuit moest verlaten. We hadden nog 5 minuten over die ik dan ook weer voluit heb volgemaakt.

Mijn volgende sessie ging heel goed, ik voelde mij comfortabel en was snel. De motor voelde goed aan al wil ik de volgende keer nog wel wat met de bandenspanning spelen, dat kan beter. Helaas ging het toen weer mis in mijn groep, weer een rode vlag maar nu ernstig. Ik stopte naast de rijder waar inmiddels al andere coureurs bij stonden. Hij bewoog niet meer en lag bewusteloos op de baan. Zonder in verdere details te treden, er kwamen twee ambulances en een traumaheli. De helikopter heeft hem uiteindelijk meegenomen naar het ziekenhuis in Luik. Iedereen was behoorlijk aangedaan waaronder ikzelf. Hiermee hebben we de dag maar beëindigd.

Heerlijk om weer lekker op het circuit te rijden!

Kortom het was een geslaagde dag, ondanks de rode vlag situaties gingen mijn sessies prima. De motor loopt uitstekend en ik zat alweer snel in mijn ritme. De volgende keer het zand maar eens opzoeken!

Groetjes, Joey 🙂